Aslan werd gewaterboard omdat hij homo is. Voor de eerste keer in Vlaamse media getuigt een Tsjetsjeen over de heksenjacht die zijn regering op homoseksuelen heeft geopend. ‘Bevind ik me op aarde of in de hemel? Ik heb geen flauw idee.’
“De politie arresteerde mij op mijn werk”, zegt Aslan. De Tsjetsjeen liep nooit met zijn homoseksualiteit te koop, maar een zogenaamde vriend verklikte hem bij de autoriteiten. “Op het commissariaat kreeg ik van de korpschef een donderpreek en enkele klappen in mijn gezicht. ’s Avonds werd ik geblinddoekt naar een andere plaats gebracht. Ik werd in een donkere, koude kamer gedropt.”
Zo begint het verhaal van de Tsjetsjeense asielzoeker, die op vraag van Vlaams Parlementslid Piet De Bruyn (N-VA) gisteren naar het parlement is gekomen om te getuigen over de klopjacht van Tsjetsjenië op homo’s. De parlementaire vergadering heeft recentelijk nog unaniem een resolutie goedgekeurd die de mensenrechtenschendingen in de autonome Russische republiek veroordeelt.
De eerste berichten van een ‘zuivering’ door de Tsjetsjeense autoriteiten doken in april 2017 op. Intussen zijn er volgens mensenrechtenorganisaties zeker 140 mannen en vrouwen opgesloten omwille van hun geaardheid, of omdat ze ervan verdacht worden homoseksueel te zijn. Begin dit jaar was er nog een grote arrestatiegolf.
Vijf mensen lieten al zeker het leven, tientallen zijn gemarteld. Ook Aslan. “Tot drie keer per dag werd ik naar een folterkamer gebracht. Eerst kreeg ik elektrische shocks toegediend, later schakelden ze over op waterboarding. Ze spanden een doek over mijn gezicht en goten er water over, waardoor ik niet meer kon ademen. (geëmotioneerd) Dat beeld staat voor altijd op mijn netvlies gebrand.”
Andere slachtoffers heeft de Tsjetsjeen nooit gezien of gehoord, buiten een enkele schreeuw. “Maar na enkele seconden werd dat in de kiem gesmoord. ‘Als je roept, nemen we je te grazen’, waarschuwden de bewakers. Nu, veel van wat er daar gezegd is, herinner ik me niet meer. Tijdens en na het folteren werd alles wazig.”
Aslan dacht dat hij voor altijd opgesloten zat, maar dankzij zijn familie werd hij vrijgelaten. Zestien kilo magerder vluchtte hij enkele dagen later uit Tsjetsjenië. Hij vindt het moeilijk om te vatten dat hij nog leeft: “Bevind ik me op aarde of in de hemel? Ik heb geen flauw idee. Jij zegt dat ik nog leef, maar mensen met mijn ervaringen leven volgens mij niet meer.”
Hij geeft aan dat hij aanvankelijk veel dronk. Om te vergeten. “Mijn dagen bestonden uit zuipen en slapen, zuipen en slapen. Alcohol heb ik gelukkig nu verbannen. De dagen gaan voorbij, maar vraag me niet hoe. Meestal geraak ik in slaap, maar ik schiet toch minstens drie keer wakker. Afgelopen nacht kon ik niet slapen, ik was te zenuwachtig voor dit gesprek. Ik vertrouw niemand, behalve een lotgenoot die ik via internet heb leren kennen. Hij drukte me op het hart dat Piet De Bruyn het beste met ons voor heeft. Daarom heb ik ingestemd.”
De Bruyn (N-VA) was tot januari Algemeen Verslaggever voor de rechten van de LGBT-gemeenschap bij de Raad Van Europa, een intergouvernementele organisatie die tot doel heeft mensenrechten te beschermen. In juni vorig jaar werd zijn rapport over Tsjetsjenië goedgekeurd in de Raad van Europa. De consequenties van dat verslag bleven wel beperkt, de organisatie is een tandeloze tijger.
Desalniettemin blijft het Vlaams Parlementslid de situatie in Tsjetsjenië op de voet volgen en heeft hij ook al meerdere slachtoffers ontmoet: “Hun verhaal kan niet vaak genoeg verteld worden. Daarom heb ik Aslan uitgenodigd om mijn parlementaire collega’s over zijn lijdensweg te vertellen.”
Volgens De Bruyn moet de federale regering Rusland meer op zijn verantwoordelijkheden wijzen. De woordvoerder van minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) countert en zegt aan De Morgen dat hij dat permanent doet: “De minister kaart de situatie aan in elk contact met zijn Russische evenknie. In februari spraken ze er nog over tijdens de veiligheidsconferentie in München. Zowel binnen de EU als de VN voert België een proactief mensenrechtenbeleid, zeker ook voor holebi’s.”
“Toch blijven de Russen ontkennen dat er een probleem is”, zegt De Bruyn. “Er werd één formele klacht ingediend door een slachtoffer, maar een vooronderzoek dat Rusland opstartte, werd nooit finaal afgerond. Dat er maar één formele klacht is, heeft alles te maken met de vrees die bij slachtoffers bestaat om een klacht neer te leggen. Een vrees die niet alleen hun eigen leven betreft, maar ook dat van hun familie.”
Om zijn familieleden te beschermen heeft Aslan geen contact meer met hen. Toekomstplannen heeft hij niet: “Dat lijkt me op dit moment futiel.”
De Tsjetsjeen heeft een asielprocedure lopen. Onder voormalig staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) kregen vijf homo’s uit Tsjetsjenië reeds een visum. De Bruyn: “Eentje keerde onder druk van het thuisfront terug naar huis. De andere vier zijn ondertussen behoorlijk goed ingeburgerd.”
Een gesetteld leven: Aslan kan er op dit moment alleen maar van dromen. “Of ik hoop om ooit nog de liefde te vinden? Dat is op dit moment het laatste van mijn zorgen. Ik moet eerst mijn eigen gedachten op orde krijgen, de taal leren ook. Op dit moment leef ik zeer geïsoleerd. Ik heb amper contact met mensen. Een telefoon heb ik niet, een Instagram-profiel al zeker niet. Ik ga veel wandelen en probeer te vergeten.”
Aslan is een schuilnaam.
We nodigen u vandaag uit om een verschil te maken door te doneren aan het Chechyna-appeal.
Elke dollar, euro en pond die u geeft, zal helpen bij het evacueren van LGBTI-mensen in het grootste gevaar. En om de Tsjetsjeense autoriteiten onder druk te zetten om deze vervolging te stoppen.
Copyright www.beta.demorgen.be